Integracja

Na czym polega integracja?

Kształcenie integracyjne polega na organizacji wspólnego kształcenia dzieci i młodzieży zdrowych z dziećmi i młodzieżą o specjalnych potrzebach edukacyjnych (niepełnosprawnych ruchowo, w tym z afazją, niewidzących i niedowidzących, niesłyszących i słabosłyszących, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z zagrożeniem niedostosowania społecznego i z niepełnosprawnościami sprzężonymi).

Organizacja pracy w klasach integracyjnych

1. Dzieci niepełnosprawne kwalifikowane są do oddziału integracyjnego na podstawie orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznej, z kolei dzieci zdrowe na podstawie zgody prawnych opiekunów.
2. W klasie integracyjnej realizowany jest taki sam program nauczania jak w każdej innej, równoległej klasie, realizuje się tu podstawę programową kształcenia ogólnego. Uczniowie pracują w oparciu o obowiązujące w szkole podręczniki. Ilość godzin dydaktycznych jest taka sama, jak w pozostałych klasach na danym poziomie edukacyjnym.
3. W nauczaniu integracyjnym wszyscy uczniowie pracują na lekcji opierając się na tym samym temacie, ale w stopniu zależnym od własnych możliwości intelektualnych, współtworząc tę samą jednostkę lekcyjną.
4. Liczba uczniów w klasie integracyjnej wynosi od 15 do 20, w tym do 5 uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
5. W klasie integracyjnej pracuje dwóch pedagogów- nauczyciel przedmiotu i nauczyciel ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym.
6. Dla każdego dziecka posiadającego orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej opracowywany jest w szkole Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET), w którym zawarte są cele, metody i formy wykorzystywane do pracy z dzieckiem niepełnosprawnym.
7. Uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego mają dodatkowe zajęcia. W naszej szkole proces nauczania i wychowania uczniów niepełnosprawnych oraz zdrowych z określonymi dysfunkcjami wspierają następujące formy pracy dydaktycznej:
   • zajęcia rewalidacyjne,
   • zajęcia korekcyjno-kompensacyjne,
   • zajęcia logopedyczne,
   • zajęcia z pedagogiem i psychologiem,
   • terapia ręki,
   • zajęcia wyrównawcze,
   • koła zainteresowań.

System oceniania w klasach integracyjnych

1. System oceniania w klasach integracyjnych jest spójny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
2. Nauczyciele uczący w klasach integracyjnych są zobowiązani do dostosowania wymagań edukacyjnych do możliwości ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe, uniemożliwiające sprostanie wymaganiom, wynikającym z programu nauczania.
3. Oceniając uczniów z orzeczeniami nauczyciele uwzględniają nade wszystko postępy poszczególnych uczniów oraz biorą pod uwagę wkładany wysiłek i stopień wywiązywania się z obowiązków szkolnych. (Stąd też otrzymywane przez uczniów klasy integracyjnej oceny nigdy nie powinny być porównywane).

Nauczyciel wspomagający – kim jest?

Nauczyciel wspomagający to wykwalifikowana osoba, której głównym zadaniem jest wsparcie dziecka niepełnosprawnego. Musi on mieć przygotowanie z zakresu pedagogiki specjalnej (mogą to być pięcioletnie studia dzienne z zakresu pedagogiki specjalnej lub studia podyplomowe z tej dziedziny).

W zakres czynności nauczyciela wspomagającego wchodzi:

• wsparcie ucznia w bieżącej pracy podczas zajęć edukacyjnych adekwatnie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• prowadzenie zajęć rewalidacyjnych i/lub specjalistycznych,
• realizacja czynności opiekuńczych,
• dokonywanie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia,
• informowanie nauczycieli o postępach i trudnościach ucznia w toku zajęć, pomoc nauczycielom w dostosowywaniu wymagań edukacyjnych,
• udział w pracach zespołu nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem, opracowywaniu i modyfikacji IPET,
• udział w spotkaniach z rodzicami, informowanie ich o postępach ucznia, instruktaż do pracy w domu.

Zalety klas integracyjnych

1. Zaspokojenie indywidualnych potrzeb społecznych i edukacyjnych każdego dziecka.
2. Zapewnienie każdemu dziecku poczucia bezpieczeństwa oraz akceptacji.
3. Kształcenie pozytywnych cech osobowości.
4. Kształcenie samodzielności uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
5. Przygotowanie dzieci z niepełnosprawnością do życia w społeczeństwie.
6. Opieka dwóch nauczycieli.
7. Mała liczebność klasy.
8. Kontakt dzieci zdrowych z ich niepełnosprawnymi kolegami.